வேடனும் புறாவும்

ஒரு நாள் ஓர் எறும்பு குளத்தில் தவறி விழுந்து விட்டது. அது தண்ணீரில் இருந்து கரைக்கு வரமுடியாமல் தத்தளித்தது. இதை அக்குளக்கரையின் அருகிலிருந்த மரத்திலிருந்து  ஒரு புறா கவனித்தது.

அது எறும்புக்கு உதவி செய்ய எண்ணி மரத்திலிருந்து ஒரு இலையைப் பிடுங்கி எறும்பின் அருகில் போட்டது. இலை தண்ணீரில் மிதந்தது. அந்த இலையின் மேல் ஏறி எறும்பும் கரை சேர்ந்து உயிர் பிழைத்தது.

தன்னைக் காப்பாற்றிய புறாவிற்கு மனதினுள் நன்றி சொல்லிக் கொண்டது.

பின்னர் ஒரு நாள் அந்தப் புறா மரத்தில் இருக்கும் போது ஒரு வேடன் அதைக் கண்டான்.  பசியால் உணவு தேடிக் கொண்டிருந்த அவ்வேடன் அதைக் கொல்ல எண்ணி தன் அம்பு, வில்லை எடுத்துக் குறி பார்த்தான். வேடன் குறி பார்ப்பதை அந்தப் புறா காணவில்லை. 

இதைக்கண்ட எறும்பு தன்னைத் தண்ணீரிலிருந்து காப்பாற்றிய புறாவே அது என்பதை  உணர்ந்தது. உடனே வேகமாக ஓடிப்போய் வேடனின் காலில் கடித்தது. வேடன் "ஆ" என்று அலறியபடி காலைக் குனிந்து பார்த்தான். அந்தச் சத்தத்தைக் கேட்டுப் புறா திரும்பிப் பார்த்தது. தன்னைக் கொல்ல முயன்ற வேடனைக் கண்டு உடனடியாக மரத்தை விட்டுப் பறந்தது. பறக்கும் போது, அவனைக் கடித்த எறும்பைக் கண்டது. தான் முன்னர் காப்பாற்றிய எறும்பே தன்னை இப்போது காப்பாற்றியதை நினைத்து மகிழ்ச்சியால் நெகிழ்ந்தது.

"எதையும் எதிர்பாராமல் செய்யும் உதவி எமக்கு எப்போதும் நன்மை பயக்கும்"